Mijn nieuwe normaal

Het nieuwe normaal, met haar regels, is opgelegd vanuit de regering. Waaronder de 1.5 meter afstand. Verstandig is het zeker, normaal voelt het niet. Het is anders, anders dan we gewend waren en waarmee we het op dit moment moeten doen.

Maar weet je, dat we heel vaak met een nieuw normaal te maken krijgen in ons leven? Al doen we het dan niet met zo velen tegelijkertijd. Vaak hebben we een individueel nieuw normaal. Meestal door een intrinsieke motivatie, vanuit onze wil.

Zo stoppen mensen met roken. Jaren gewend die 5 minuten rookpauze te nemen en opeens stopt het. Is geen rookpauze nemen het nieuwe normaal. Vergelijkbaar is geen alcohol meer drinken, minder snoepen of een dieet. 22 jaar geleden stopte ik met vlees eten toen mijn nieuwe normaal. Nu weet ik niet beter.

Wellicht verander je van baan waardoor je andere collega’s krijgt en meer kilometers moet rijden. Het is even je ritme vinden en na een tijdje hoort dat ritje en die collega’s weer bij het nieuwe normaal.

Misschien ben je wel eens verhuist. Je totale structuur wordt dan anders. Een andere supermarkt, een andere keukenindeling, zoeken naar een postafhaalpunt, nieuwe buren en de omgeving die je moet leren kennen. Jouw nieuwe normaal.

Of sporten. Ik liep 6 jaar geleden nog geen meter hard. Nu hoort hardlopen bij mijn nieuwe normaal. Alhoewel nieuw kan je het niet meer noemen. Bij mijn normaal.

Vaak is een individueel nieuw normaal een eigen keuze. Maar soms is het ongewild. Denk aan iemand die je verliest en je moet (alleen) verder? Iets wat niet zal wennen. Dat wordt nooit echt normaal. Alleen leer je met gemis om te gaan. Het krijgt een plek.

Mijn nieuwe normaal

Het nieuwe normaal komt door een verandering die je uit je structuur haalt. Uit je gewoonte(s) rukt. En die langer duurt. Een totale omslag. 180 graden de andere kant op. Een aanpassing die je op ten duur, snel of langzaam, adopteert om weer een "normaal" patroon te krijgen.

Na mijn operatie, van 24 februari 2020, had ik zo'n omslag. Mijn baarmoeder is verwijderd. Maar mijn eierstokken zijn (gelukkig) blijven zitten. Dit betekent dat mijn lichaam hormonen aanmaakt en signalen afgeeft voor het proces wat "de menstruatie" heet. Dat had ik niet door. Want ik zat nog in de overgang dacht ik. Maar de Zoladex, overgangshormoon verloor langzaam haar werking.

Het gebeurde dus geleidelijk. Ik voelde dat ik vocht vasthield. Dat ik vrolijk was en toch moest janken bij het zien van een huppelend kalfje in de wei, nog net niet bij een romcom. In de super kocht ik dozen chocola. Mijn gevoel kon ik niet plaatsen. Ik voelde mij anders. Daarbij had ik buikpijn maar die buikpijn was mij onbekend. Was dit nog van de operatie? Na een paar dagen en wat rekenen viel het kwartje.

Normaal gesproken zou ik nu bijna mijn menstruatie hebben. Normaal gesproken.

Mijn menstruatie blijft vandaag de dag uit. Dit komt niet meer. Alles daarom heen heb ik wel. Dit proces zal elke maand terugkomen maar nooit meer afgerond zijn. Een eitje komt vrij en lost op in mijn buikholte. Vindt een plek in de leegte. Mijn nieuwe normaal.

Even wennen

Net zoals de opgelegde regels van het kabinet. Was dit niet mijn wil. Maar ik verwacht dat we ooit echt weer kunnen knuffelen. Mijn nieuwe normaal kent geen weg terug naar een oud normaal. Dat overvalt me soms. Het raakt me.

Geen zorgen. Het heeft een plekje gekregen. Het is goed zo. En ik voel me fijn en in balans. Want nu dit achter de rug is kan ik leven met mijn neus vooruit. Het is gewoon even wennen, mijn nieuwe normaal.

Terwijl ik dit schrijf slik ik een vervelende brok weg en neem een stuk chocola.

Ach, het ligt aan die hormonen. Fijn dat ik die nog de schuld kan geven. Oud normaal.

De normale groetjes,

Liefs Toke

Heb je geen idee waar waar ik het over heb?

Lees bij interesse hier over de hormoonbehandeling Zoladex.

En hier over de operatie.

PS: Mijn keuze voor persoonlijke verhalen is dat ik een taboe wil doorbreken. Naar mijn mening zijn er nog te weinig ervaringsverhalen over het onderwerp baarmoederverwijdering. Ik hoop vrouwen en naasten te kunnen helpen met mijn verhaal. Al is het maar door herkenning.