top of page
Foto van schrijverFitfeeljoy

HSP en alleen zijn: solorunner? Einzelgänger?

Bijgewerkt op: 30 apr. 2020


Hardlopen is voor mij een manier om op te laden, om los te laten en om alles wat gedurende dag of week is gebeurd een plek te geven. Ja, ik loop graag alleen. Daarnaast neem ik graag tijd voor mijzelf. Maar betekent dat dan - dat ik altijd een solorun wil? Of dat ik een einzelgänger ben?


Iedereen vindt het wel eens prettig om alleen te zijn. Me-time noemen we dat met een hip woord. Een HSP'ér heeft dit meer dan de gemiddelde mens. Als HSP (hoog sensitief persoon) ben je namelijk zeer vatbaar voor prikkels. Om deze prikkels te verwerken is rust en alleen-tijd nodig.


Als HSP zoek ik die alleen-tijd dan ook op. In mijn leven heb ik veel onbegrip daarover gehad. Bewust alleen willen zijn kan lijken op dat je niet graag bij een ander/anderen bent. Dat je niet sociaal bent of zelfs egoïstisch. Het is verre van dat. Een HSP is heel graag bij een ander en is zeker sociaal.


Veel HSP'érs zijn continu bezig met de ander. Met hun gevoel en hun geluk. Een HSP voelt stemmingen aan. Zonder dat erover gesproken wordt weet een hsp dat er iets aan de hand is bij de ander. Die energie van een ander zuigen ze op als een spons. Het neemt plaats in hun lichaam. Vervolgens proberen we hen te helpen waar mogelijk.


Dit alles zorgt vaak dat we juist niet aan onszelf denken. De ander gaat voor hun eigen geluk en dat is niet altijd handig. Er heerst daardoor een groot gevoel van machteloosheid als er zinnen worden gebruikt als ‘je denkt alleen maar aan jezelf” of “je bent egoïstisch” als de behoefte aan alleen zijn wordt uitgesproken.


Zelf had ik in 2019 veel alleen- tijd nodig. Ik was overspannen en wist niet goed bij mijn gevoel te komen. Er was echt een duidelijk gevoel waarvan ik wilde genieten. Maar door externe en interne prikkels (zoals gedachten) raakte ik steeds verder van mijn kern verwijderd. Mijn problemen omtrent mijn gezondheid hielpen daar niet bij. Het gaf mij slapeloze nachten waardoor ik steeds meer vermoeid raakte.


Ik kon niks met adviezen, tips en ideeën. Alles was lief bedoeld. Maar de mogelijkheden stapelden zich op. Wat wil ik? Hoe wil ik het? Hoe kwam ik bij die kern? Op mijzelf zijn was toen geen periode van een dag. Het had langer nodig. En dan is het goed mis. Dan helpt een uurtje alleen hardlopen niet meer. Dan helpt alleen rust en komen bij je hart zonder je hoofd.


Wat je wilt als mens is stevig, stralend en in balans in de wereld staan. Wat je wilt als mens is dat je wat te geven hebt. Als het potje van geven leeg is baal je want iets te geven hebben is namelijk je kwaliteit. Dat is waar je voor staat. Als het potje van geven leeg is ben je ergens over je grenzen gegaan, misschien al jaren. Als je dan aandacht aan jezelf geeft ben je niet egoïstisch, dan zorg je voor jezelf.


Op dit moment ben ik in balans, ik voel mij fijn en relaxt. De operatie is achter de rug en dat geeft zo veel rust. Er is nu geen overprikkeling maar eerder een onderprikkeling (HSS). De behoefte aan een oplaad-hardlooprondje is minder aanwezig. Nu de dag ervaar ik veel minder prikkels. Ik werk thuis dus er zijn geen medewerkers of collega’s die ik face to face spreek (hierdoor signaleer ik ook geen kleine gebaren), er zijn minder uitjes, uitstapjes en verjaardagen. Geen lange rijtijden en files waar van alles in gebeurd. Ik begeef mij niet tussen grote menigten, in drukke winkelstraten of volle bioscoopzalen. Daarnaast zijn er geen frustraties in gezondheid.


Nu heb ik minder de behoefte om een paar uur alleen te zijn. Op instagram gebruik ik wel de hashtag solorun maar alleen wegens de tijd waarin wij leven. Niet omdat ik per se wil solo-runnen.


Samenvattend


Op mijzelf zijn betekent niet dat ik alleen wil leven. Absoluut niet. Dat geldt voor meer HSP'ers. Alleen zijn betekent enkel even geen prikkels, geen druk van buitenaf, geen prestaties, geen frustraties, geen verantwoordelijkheidsgevoel, niemand die op je let en geen gevoelens van anderen. Alleen betekent tijd voor je eigen gedachten die een plek krijgen. Die vallen als herfstbladeren rustig op de grond. Heel vaak is die alleen tijd maar even, een paar uur of een halve dag. Soms, vooral bij overprikkeling, hebben we langer nodig.


Nee, ik ben geen einzelgänger en ook geen continue solorunner. Zie het alleen zijn van mij en andere HSP'ers als stekkeren, als een telefoon die leegloopt, als een laptop die een reboot nodig heeft. Zij moeten dit op tijd doen zodat de emmer niet overloopt. Het is niks persoonlijks naar de ander. We zijn graag bij een ander. Vooral bij degenen die we lief hebben.


Alleen zijn betekent voor ons dat we uiteindelijk een leuker en stralender mens zijn in een mooi samenzijn.


De sologroetjes,


Liefs Toke



Meer weten over HSP? Lees mijn vorige blog.

Lees hier over HSP en HSS en de verschillen.




762 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page