Boksen: Een goede rechtse

Mijn eerste ervaring met boksen was geweldig. Ik kreeg les van Sanne van de sportschool boksenmethakken. Geen grap. De naam alleen al wekte mijn interesse. Stoer en vrouwelijk. Als vrouw wilde ik niet boksen in een sportschool vol met heftig geweld en zwetende, opgepompte mannen. Of die opgepompte mannen er ook echt waren weet ik niet, maar dat beeld had ik erbij. Ik zou mij er maar onveilig en bekeken voelen. Het zou me waarschijnlijk overweldigen. Geweld is namelijk niet echt mijn ding. Ik heb nog nooit iemand een klap verkocht en daar ben ik trots op. Van mij afslaan, letterlijk of figuurlijk, heb ik van huis uit ook niet meegekregen. Daar heerste meer een sfeer van lang leven de hippies. Make love not war. Dat werk. Mijn persoonlijkheid kenmerkt zich dan ook als iemand die niet houdt van ruzie, conflicten vermijdt, gaat voor harmonie, respect en lief zijn voor elkaar. Waarom dan toch boksen, hoor ik je zeggen.

Allereerst omdat ik totaal iets anders wilde doen op het gebied van sport. Even uit die comfortzone. Daarnaast speelde er op dat moment erg veel in mijn leven en het roer moest hoe dan ook om. In die periode voelde ik mij erg kwetsbaar. Ik zocht naar iets wat mij weerbaarder zou maken, waardoor ik mijn grenzen zou kunnen aangeven en wat mij zou sterken als mens. En waar leer je beter van je af te trappen dan bij boksen?

Lichtjes zenuwachtig ging ik naar het stadspark in Eindhoven. Daar stond Sanne mij stralend en vol energie op te wachten. Nog steeds kon ik niet geloven dat ik er daadwerkelijk stond. Ik. Aan het boksen. En in een park. Dat ook. Om mij heen liepen kleine kindjes, schoolgangers, hangjongeren en ouderen. Ga ik nu echt en plein public in het park een beetje de show stelen met mijn non existing boksmoves? Kan ik het eigenlijk wel? Onzeker en perfectionistisch. Super combi. Goed bezig, girl. Niet denken, gewoon doen. Ik schudde mijn onzekerheid van me af.

Sanne deed een bandage om ter bescherming van mijn handen. Ik keek toe hoe ze het om mijn handen wikkelde. Er ontstond meteen een gevoel van weerbaarheid in mij en ik had nog niks gedaan. Na een pittige warming up van hardlopen, burpees en jumping jacks, kon het echte boksen beginnen. Volle kracht ging ik van start. Ik gaf alles. Wat er in mijn lijf gebeurde was bijzonder. Ik voelde de frustraties van de afgelopen maanden. Boosheid. Dat ik alles had laten gebeuren. Over mij heen had laten lopen. Maar ook pijn. Ik baalde van mijn gezondheid. Ik baalde van mijn valkuilen. Ik baalde van niet genomen keuzes. Ik baalde van mijzelf als de eeuwige twijfelkont, de kwetsbaarheid en openheid. Ik wilde het allemaal van mij afslaan. “Je hebt een goede rechtse”, zei Sanne. Ha! Dat is handig met boksen, dacht ik.

Sanne leerde mij zelf mijn grens aan te geven. Ze pushte niet, maar ging door totdat ik aangaf dat ik niet meer kon. Ik moest het zelf aangeven. Ze triggerde mij zoals dit ook wordt gedaan in het dagelijkse leven. Daar zoeken mensen ook continu jouw grens op om te kijken hoe ver ze kunnen gaan. Doseren, dat moest ik nog leren. Het perfectionistische stemmetje in mijn hoofd zei: Doorgaan! Nog een aantal stoten. Je kunt het. Door te luisteren naar mijn coach, mijn lichaam en mijn gevoel hoorde ik mijzelf opeens zeggen dat ik een break nodig had, dat ik op adem moest komen of even wilde stoppen. Hèhè, ze geeft haar grens aan.

Frustratie en pijn maakte plaats voor focus. Ik kan dit. Mijn ogen gericht op de handschoenen van mijn coach en de witte vlakken. Ik lette op mijn voetstand, het dribbelen en stilstaan voor een boksstoot. Hush Hush stoot. Hush Hush cross. Hush Hush back cross. Ik vergat. Langzaam vergat ik alles om mij heen. De mensen in het park, mijn presteerdrang, mijn frustraties, dat ik perfect moet zijn. Binnen een uur plantte zich een zaadje van kracht in mij. Een golf van adrenaline zorgde dat ik mij sterk voelde en niet langer kwetsbaar. Ik kon de wereld aan. Het zou goed komen. En niet het minst belangrijk: ik heb een goede rechtse!

Met wat kracht, vrouwelijkheid en gevoel

Liefs Toke

Heb jij ene leuke boks- of sportervaring waarin je jezelf hebt ontdekt? Ik hoor het graag.

Meer weten waarom boksen zo goed voor je is? Zie mijn blog: vijf redenen om te gaan

boksen.